Herleg haust!

Strålande sol, klår luft, t-skjortetemp (-i alle fall i motbakke), og flott natur! I dag har me nytt hausten!
Fjelltur på ungane sine premissar; det vil sei mange pausar, god nista pluss "bensin" i sekken (kjeks og sjokolade), og nett passe langt. Og så av slutta me med heimelaga hjortekjøttkaker til middag, med beppen og tantefamillien på besøk.
Fiin dag; sosial, sprek, gode naturopplevingar og pleie av familien. Beint fram god mentalhygiene! :-)

Sjølvutløysaren e gull på tur! Her har me jentene snudd litt før dei andre,

-  har sjølvsagt pause på returen òg!

  Fitjar sett ovarfrå, og jenter som kosar seg!

  Ein liten huggorm på vår veg!

Klar for ny veke!

Oppmerksomhetsportalar

Dei siste dagane har eg besøkt veldig mange (for meg) nye bloggar, eller "oppmerksomhetsportalar", som ei av dei eg vitja så fint kalla det. Eit fascinerande studie i grunn. Ein av ungdommane mine viste meg nemlig ei liste eg ikkje visste eksisterte, ei 100-på-topp-bloggar-på-Stord-liste. Her ligg visstnok dei mest leste bloggane laga på Stord, som er laga på blogg.no. Min blogg er ikkje laga her, så den kjem uansett aldri på denne lista. (-Og er vel heller ikkje nett eit mål, sånn sett) Anyway; korleis det blir telt veit eg ikkje, og noko trefftal finn eg heller ikkje.
Men det var likevel interessant å blafra litt gjennom. Mykje med bakgrunn i jobben min med ungdom. For her var unekteleg flest ungdommar. Unge jenter. Så no veit eg endå litt meir om kva som opptek og er viktig for jenter mellom 12 og 19 år. Kort oppsummert;
- mote ("I dag har eg på meg..", "Dette ønsker eg meg:..")
- bestevenner ("Eg og bestisen har gjort ditt og datt")
- å få tilbakemeldingar ("Send spørsmål til meg då, så skal eg svara på videoblogg")
Dessutan har eg fått bekrefta endå meir inntrykket eg har fått på nett av at veldig mange jenter ynskjer å bli glamourmodellar. I alle fall ser det slik ut utifrå bileta dei legg seg ut med; Dess større trutmunn, djupare kløft og mørke og mystiske auger, dess betre. Sikkert gode jobbsøknadar for alle dei som vil bli glamourmodellar. Men vil alle det? Nei, altså, dei fleste er vel ikkje heilt der, men utruleg mange har tydeleg lyst å laga Voe - liknande bloggar, med produktutprøving og med mål om å bli invitert på premierefestar og andre "kjendis"-opplegg.
Mange er òg overraskande opne og djupe, faktisk. Og det skjer verkeleg i hjarta når ein les nokre av skildringane av kor einsam eller såra ein kan vera. Og eg blir lukkeleg når ei på fantastisk poetisk vis klarar å formidla si sårbare forelsking. Nokre er anonyme (helst dei såre), med berre kallenamn og uklåre bilete, medan ande legg seg "heilt ut" (dei som vil bli Voe?). Flinke å skriva er i alle fall dei aller fleste. Må vera ei fryd for norsklærarar at elevane får så mykje skriveøving! Innimellom alle jentene finn ein ein mann eller to, og nokre familiar eller reiseskildringar. Mykje god undehaldning i alle fall!
På mi eiga favorittbloggliste ligg både folk eg kjenner og ikkje kjenner sine bloggar, med litt kvardagsliv, litt humor, litt idéar og litt sterke meiningar. Og fine bilete. Kjem tilbake til det ein annan gong. :-)

Spa

Ikkje kvardagskost for meg akkurat, men eg har nett fått meg ein omgang med bodypeelingmassasje! Fekk eit gåvekort her for ei stund sidan, og no var det på høg tid å ta det i bruk!

Å gå på SPA er einstydande med luksus og bortskjemming av seg sjølv i mine auge. Det kostar ei skjorta og to, og tek dessutan tid "til meg sjølv", som eg ikkje har flust av. Og eg er ikkje særleg flink til å skjemma meg sjølv ut med slikt i ein stressa kvardag. Har vore og fått fotbehandling og og "facial" ein gong - også ei gåve - og fantasktisk deilig! Men har liksom ikkje blitt til at eg har gjort det for eigen maskin i mellomtida.

Vel; uerfaren SPA-gangar som eg var, kjende eg på ymse kjensler der i den herleg atmosfæren på Sport-treff. Ei skjønn jente skulle gi meg behandling, og ho hadde sagt til meg i telefonen at eg skullle ha med meg badedrakt. 

Så då stod eg der då, i garderoben og trædde denne på. Som alltid noko ubekvem i ein stor garderobe, med magar og lår som dissar, stygg truse og knalne sokkar, og raskast mogeleg i rørslene, for å unngå å stå der avkledd blandt ukjende. Eg fekk tildelt eit skap med badekåpe, handklé, tøflar og eingongstruse (!). Og der var spørsmåla og usikkerheten på plass; skal eg ha den på i staden for badedrakten? Eller under? Og skal eg ta på morgonkåpa etter at eg har dusja, eller etter sjølve behandlinga? Tøflane; er det meininga at dei skal brukast på veg inn i spa-avdelinga, eller medan ein er der - men ikkje i dusjen (sjølvsagt). Eller berre etterpå, når ein er rein og deilig?

Eg tok på meg medbrakt badedrakt, og tok med skap-utstyret inn i spa-avdelinga og la det frå meg der. Tok meg så ein dusj (ja, med badedrakt, var jo brått inne på fellesarealet), og så la eg merke til at handklé låg igjen borte på ein benk. Åh fan, no blir det jo vått på golvet, slik det så tydeleg står på plakaten utfor dusjen at det ikkje bør bli. Pinlig. Vel, eg tørkar meg som best eg kan - og golvet med - og set meg ned i badstua før eg tenker eg skal inn i steamen. Men så kjem damo og hentar meg med inn i behandlingsrommet. Ei lite, dust belyst rom, med ein plastlagd behandlingsbenk i midten, roleg panfløytemusikk frå høgtalarane, og deilige dufter frå utallege krukker. Badedrakten blir bytta ut med eingongstrusa (Kva veg skal dette tøystykket med strikkar på??), og eg legg meg etter instruksjon ned på rygg, i eingongstrusa. Føler meg veldig kjekk. Men jenta er roleg, dekkar meg til som best ho kan med nokre handklé, og byrjar kna på beina. Grovt salt frå einellerannan stad skal fjerna alle daude hudceller, og eg skal bli som ny. 

Eg prøver å slappa av, og å kjenna etter, at det er godt å bli knadd. Men klarar ikkje heilt befri meg frå tanken på om ho skal gjera dette med heile meg? Altså - magen òg? Eg hatar at nokon tar meg på magen, blir kvalm at naveltouch, og alt det hud og flesk vil eg gjerne ha for meg sjølv. Men joda, ho har fått betalt for alt, og vil gi meg alt. Eg inntar ein slags utavmegsjølvtilstand trur eg. I alle fall ser eg meg sjølv ligga der og bli knadd. Som om eg får ein gynekologisk undersøkelse, også då litt sånn distansert frå meg sjølv. Men dette ser unekteleg betre ut. Og jenta, ho gjer jo berre jobben sin. Ho meinar eg bør ta meg tid til ein eigenbehandling ein gong i veka. Og det høyres unekteleg flott ut!

Og så er eg brått ferdig. Eg blir vist til dusjen, deilige lotions og hårkur og heile pakken; forsyn deg, ta gjerne ein tur i badstua etterpå, og nyt det! Og eg prøver. (Men skal no badedrakten på igjen? Kva med den merkelgege eingongstrusa, kor skal eg hoppa frå det eine til det andre?)

Eg trur kanskje at neste gong vil eg kunna nyta det endå meir. Då veit eg i alle fall kva eg skal gjennom. Og ikkje minst kva eg skal ha på meg kva tid. Og slik kan usikkerheten til ei uerfaren spa-besøkande Tårnfrid bli litt mindre. Dèt blir fint! For det skal bli fleire slike sjølvbortskjemmingstimar. Eg har tru på denne typen mentalhygiene.

Når ein berre får ro til å nyta det.  

Irriterande!

Det er nokre ting som er heilt usannsynleg irriterande. Uviktig, ubetydeleg, men likevel.. Aaaargh! Så helsikkens irriterande!!!

Som til dømes halvuinteressante TVprogram som eg blir sittande å sjå på somme seine kveldar. Til tross for at dei varer for lenge, og eg dermed ikkje får min etterlenga skjønnhetssøvn. - Og så sluttar dei heilt ubegripeleg teit, og eg bli sittande å måpa - for at eg har sutte og sett på dritet, og for at det går an å laga noko så meiningslaust idiotisk. Hin kvelden var det ungkarskvinnen eg blei sittande framfor. HERREGUUD!

Og så då, midt i TV-hjernenedsløvinga, kjem reklamen. Ofte irriterande i seg sjølv, men avogtil greitt til do-pausar. Og avogtil er det faktisk gode reklamar. Men altså; ho der dama i Gina Tricot-reklamen; kvifor må ho vera så utruleg kunstig brun? Ho er jo så fin, og reklamen i seg sjølv er heilt på linje med andre liknande reklamefilmar som det høver seg å ta toalettvisitten til. Men hallo; ser ikkje dei som lagar slikt at den fargen ikkje ser normal ut??

Og så har du sure butikkmedarbeidarar, dei som aller helst kunne tenkt seg å sleppa å snakka med kundar i det heile. Eller dei søte, kjekke, - som syns det er heilt greit å stå med ei jækla snusleppe bak disken! Kunne dei ikkje heller berre fyrt opp ein sigarett? Kor er dei som burde lært dei opp??

Og med det same eg er i butikken; sa ikkje Rema ein gong "det enkle er ofte det beste", og "kun lave priser"? No køyre dei på med "tre for to" og "to for ein". Og eg trur eg MÅ kjøpa tre liter Biola, sjølv om me berre drikk ein i veka, og eg veit dei kjem til å bli utgått på dato før eg får tømt dei..

Og ja; handlevogner med myntdeposit! Kven har mynt med seg no til dags?? Eg betalar i alle fall omtrent alltid med kort. Eg prøver å ha nokre tiarar til slikt, men rett som det er står eg der uten. Aaaaaaah! Då toppar det seg gjerne for meg når eg kjem ut frå butikken, med ein pose som er på nippet til å slita, og eg må tråkla meg mellom bilane som absolutt MÅ parkera nærast mogeleg - og helst i - døra!

À pro pos posar; er det mogeleg for SIM (eller kven det no er som har den oppgåva?) å bestilla pittelitt større maisposar til å ha i biobosset??? Eg slit i alle fall tre posar sund før eg får trædd nedpå ein som forblir heil oppi biobøtta. Mat for høgt blodtrykk!

Nei, det er godt at eg ikkje lar meg irritera like lett alle dagar. Og at me har mykje å le av her i verda òg. Vaksne folk i One-piece for eksempel!
Eg høyrte ein bekjend hadde blitt påspandert ein drink av ein mannleg C-, nei, D-kjendis kledd i dette praktiske plagget ute på restaurant på Vikjo her ein kveld!
Hehehehe, eg får herlege bilete i hovudet mitt! :-)

Den kjipaste mammo

- Ja, det blei visst meg.

Arvingen på ni har i dag vore i sin fjerde bursdagsfest med klassekameratar på ei veke, tre av dei klassefestar der heile klassen har vore inviterte. Kjekt og sosialt, og skikkeleg teambuilding for klassemiljøet. Men då det var duka for foreldremøte midtvegs i veka, føreslo eg at me kanskje kunne diskutera om me skulle gå for ein felles sum i gåvekonvolutten (ja, for alle niåringar ønskjer seg helst pengar). Vel, forslaget om diskusjon fekk ikkje voldsom respons, så etter nokre musestille lange sekundar, tok eg til orde igjen. Eg syns rett og slett ikkje at min niåring treng disponera toogeithalvt tusen kroner i ein konvolutt etter ein bursdag med klassekameratar. Det blir dessutan ganske dyrt å senda ungane avgarde i bursdag etter bursdag. Så kanskje det er nok med ein femtilapp? Litt i solidaritet med dei som kanskje ikkje har så voldsomt mykje å rutta med òg; Synd om det at mammo ikkje har råd til det nødvendige eingong skal gjera at podane blir holdt vekke frå sosiale happenings. Og igjen; er det nødvendig å gjera det å arrangera bursdagsfest til ei gullgruve for småttisar som er happy med tretti kroner i vekeløn..?

Vel, det blei ikkje noko diskusjon, anna enn at to-tre andre sa at jo, det var kanskje lurt å bli einig om noko. Men eg trur likevel det enda med at folk gjekk heim med inntrykket at det enda på ein femtilapp (-kanskje fordi det var einaste summen som blei nemnt..?) Eg gjekk i alle fall derifrå med ei kjensle av å vera skikkeleg kjip. Det hjalp lite at samboen heime påpeikte at femti kroner; det låg det jo på då me var ungar òg! Og så var det jo liksom veldig "convenient" for meg då, sidan min gut hadde feiring tre dagar før dette møtet. Endå godt han berre hadde gutabursdag..

Så no har eg altså gått nokre dagar og følt meg som verdas kjipaste.

Kjipt.

Men eg er like overbevist - om ikkje meir- om at det held i bøtter og spann med ein femtilapp når presangen skal vera reine pengar. Noko anna om ein kjøper noko; ein får jo "ingenting" for ein femitlapp.

Men for 24 femtilappar får ein jo litt.

Kva meinar du? 

"Gøbbedåvaremegvel, ska dåke ha da der òg?"

Me likar ting. Gamle ting. Mykje som andre (i alle fall foreldra våre) syns er skrot. Men kva gjer vel det?

Du har vel ikkje tenkt å hiva det der? 

- Dra det heim, kan jo henda det kjem til sin rett!

Det er vel ikkje alltid me har så veldig gjennomtenkte planar for interiøret.
Men me likar ting med historie.
Og kanskje, ein dag, blir det stil og orden i sakene her òg.

Tinga står klare rundtomkring i alle fall!
Hurra! Loppemarked!