Påsketradisjonar?

Jul er liksom den o'store høgtida hos meg! Då er det kos, familie, vener, minner og tradisjonar som skal oppretthaldast. Med stor entusiasme og lukkekjensle herifrå! Men påsken når liksom ikkje heilt opp på høgtidskjensleskalaen min.

Påsketradisjonar; kva er liksom det? Lammasteik ete me jo heila året. Marsipan, egg og krim òg. Og lange skiturar i solskin har eg ikkje hatt nok av til å få det til ein tradisjon (men åh, det gjev rett og slett eit snev av god påskekjensle når eg tenkjer på det no faktisk!)..

Ok, eg handlar inn på små, søte påskeliljer, gule tulipanar og evetuelt andre vårlege blomar og greiner eg måtte koma over. Og samlinga malte egg og kyllingar begynnar å ta seg opp. - Og dei får koma fram! Eg prøver jamvel å få til nokre koslege familie-jule-nei-påske-verkstadar for å få opp påskestemninga. Og så plantar eg karse! Men nei, påskekjensla uteblir.. Det er ikkje noko eg absolutt MÅ gjera eller få i hus for at det skal kjennast som ein ekte påske. Som julemenn, pinnakjøt og spelekveld i jula.

Kan henda det ikkje absolutt er eit must med den kjensla av påske? Eg kan kanskje berre slappa av, nyta fridagar, familien, heilt sikkert både god mat og drikke, og muligens eit spel òg? Ja, det høyres ut som ein plan.

Desse bileta er frå i fjor. Då var me på hyttetur med gode vener, og fekk både skirenn og velfylt påskeegg med på menyen. Det var påsken sin dét!